OEE-berekening in 4 stappen

De basis is even eenvoudig als briljant; het veronderstelt een theoretische maximumcapaciteit enerzijds en de daadwerkelijke output anderzijds. Het eerste punt is een (vast!) punt aan de horizon, het tweede de huidige positie. Het briljante aan OEE is dat het ‘verlieslandschap’ tussen die twee punten helder en ondubbelzinnig weergegeven kan worden, maar vooral begrijpelijk voor degenen die er doorheen moeten manoeuvreren; de operators, TD’ers, engineers etc..

OEE is voor zover bekend de enige productie-indicator met een balanswerking (zoals we die normaal alleen in de financiële wereld tegenkomen). Wordt er ergens iets ‘vergeten’ of ‘overdreven’, dan valt er ergens anders een gat.
Wordt er ergens iets ‘vergeten’ of ‘overdreven’, dan valt er ergens anders een gat.

In feite stelt de OEE eenvoudigweg maar 3 vragen:

Als er product uit de machine komt gedurende de tijd dat ze beschikbaar staat aan de productie, weten we dat hij draait. Maar we weten dan nog niet of het product goed is en we weten ook nog niets over de snelheid waarmee de machine draait; we weten alleen dát hij draait.

De ‘Beschikbaarheidsgraad’ geeft de verhouding aan tussen de tijd dat de machine theoretisch had kunnen draaien (er was ‘vraag’) en de tijd dat er werkelijk iets uitkwam.

Bijvoorbeeld:

Over de tijd dat de machine draait (in dit voorbeeld 75% van de shift) wil OEE nu weten:

Stel de machine is ontworpen om 10 stuks per minuut te maken, dan zou je verwachten dat er na 360 minuten dus 3600 stuks gemaakt zouden zijn. In dat geval ‘presteert’ de machine áls hij draait op 100%. Óf dat zo is wordt berekend in de prestatiegraad:

In de prestatiegraad is ‘theoretische output’ de output die de machine theoretisch had kunnen maken als de machine GEDURENDE DE TIJD DAT ZE WERKELIJK DRAAIDE op maximale snelheid gedraaid zou hebben.

Bijvoorbeeld:

In principe kan het nu zijn dat de machine heel hard gedraaid heeft, maar allemaal producten gemaakt heeft die niet aan de specificatie voldoen.
Nu we weten hoeveel tijd de machine gedraaid heeft en hoe snel ze dat deed, is de volgende vraag:

nadat we de tijd- en snelheidsverliezen gemeten hebben, kijken we naar de kwaliteit van de producten die uiteindelijk gemaakt werden.

De verhouding tussen het aantal geproduceerde eenheden en het aantal geproduceerde eenheden dat aan de specificatie voldoet is de ‘kwaliteitsgraad’.

Bijvoorbeeld:

Zetten we het resultaat van de drie vragen onder elkaar, dan ziet de totale meting er als volgt uit:

De OEE wordt berekend door de beschikbaarheidsgraad, prestatiegraad en kwaliteitsgraad met elkaar te vermenigvuldigen:

OEE = availability x performance x quality

= (B/A) x (D/C) x (F/E) x 100%

Bijvoorbeeld:

De definitie van alle factoren van de OEE-berekening wordt beschreven in de
OEE Industrie Standard